Eskiden Afgan ekonomisine katkıda bulunan inşaat makinaları şimdi boşta bekliyor.
Hacı Niyaz Muhammed, “Burası eskiden Dubai gibiydi. Amerika’dan, Avrupa’dan gelenlerin çalıştığı bir yerdi. Şimdiyse durum çok kötü. Herkes ülkeyi terketti. Ben de gitmek üzereyim. İşler tamamen durdu.” şeklinde konuşuyor.
Eskiden 40 inşaat makinası olan Hacı Niyaz Muhammed, artık sadece on makinaya sahip. Neredeyse hiç iş alamayan Muhammed, zamanını çalışanlarıyla sohbet ederek ve komşu ülke Pakistan’a taşınma planları yaparak geçiriyor.
Elemanlarının geleceğiyse Muhammed’inkinden daha da belirsiz.
Kabil’in bazı bölgeleri, inşaatlarda kullanılan ağır iş makinalarıyla dolu. Ancak hem makinalar hem de makinaları kullanan operatörler iş bulmak için bekleşiyor.
Afganistan’da 2003-2012 arasında yıllık ekonomik büyüme ortalama yüzde 9’du. Bu büyüme yabancı yardımların, asker harcamalarının ve kar amacı gütmeyen kuruluşların katkısıyla gerçekleşmişti.
Ancak yabancıların ülkeyi terketmesiyle birlikte ekonomi gerilemeye başladı. Dünya Bankası’na göre Afgan ekonomisi geçen yıl sadece yüzde 2 oranında büyüdü. Bu yılla ilgili tahminler de karamsar.
Sorunların farkında olan Afgan Hükümeti, Cumhurbaşkanı Eşref Gani’nin uluslararası toplumun iyi bir ortağı olduğunu ve desteğin devam edeceği konusunda birçok ülkeden söz aldığını bildiriyor. Gani ayrıca ülkenin en büyük sorunlarından biri olan yolsuzlukla da mücadele ediyor.
Ancak bazıları, sorunların kaynağının hükümetteki bölünme olduğu görüşünde.
Necibullah, “Hükümetten kaynaklanan birçok sorun var. Bu hükümet altı aydır iktidarda. Sonunda kabineyi kurmayı başardılar ancak daha hiçbir bakan doğru dürüst çalışmaya başlamadı.” şeklinde konuşuyor.
Çin’in bölgede ekonomi koridoru oluşturma planından yararlanmayı uman Cumhurbaşkanı Gani, Güney ve Orta Asya arasında köprü olabilecek Afganistan’ın doğal kaynaklarını kullanmak istiyor.
Ancak bu planın başarılı olması için öncelikle Afganistan’da güvenliğin sağlanması gerekiyor.
