LOS ANGELES —
Uluslararası Çalışma Örgütü’ne göre, dünyada 20 milyondan fazla kişi çiftlikler, fabrikalar ya da evlerde zorla çalıştırılıyor. İnsan kaçakçılığı ile mücadele edenlere göre bu durum Amerika dahil, hem gelişmiş, hem de gelişmekte olan ülkelerin ortak sorunu.
Modern kölelikle ilgili haberler her zaman gündemde. Geçen yıl, Hindistan’da polis, fuhuşa zorlanan 60 kadını kurtarmıştı. Hindistan’da milyonlarca kız çocuğu da zorla çalıştırılıyor.
Meksika’da bir domates tarlasında zorla tutulan ve ücretleri ödenmeyen yüzlerce işçi, Haziran ayında polisin yaptığı operasyonla serbest bırakıldı.
Geçen ay Los Angeles’da yetkililer Del Monte adlı tarım ürünleri şirketini, Taylandlı çalışanlarına ayrımcılık yaptığı iddiasıyla açılan davada suçlu buldu. Suçunu kabul etmeyen şirket, reform yapmayı kabul etti.
Thiem Chayadit, Del Monte’nin Tayland’dan Hawaii’ye getirip çalıştırdığı 150 işçiden biri. Amerikan Eşit İstihdam Fırsatları Komisyonu tarafından açılan dava sonucunda, şirket işçilere 1 milyon 200 bin dolar ödemeye mahkum edildi.
Bu, Amerika’ya gelmek için insan kaçakçılarına 20 bin dolar ödeyen ve çalışmasının karşılığını alamayan Thiem için güzel bir haber: “Çok zor durumdaydım, Tayland’daki borçlarımı ödeyebilmek için nereden para bulacağımı bilmiyordum.”
Komisyonu temsil eden avukat Anna Park, mahkemenin Obama yönetiminin zorla çalıştırılmaya karşı başlattığı mücadelenin bir parçası olduğunu ve ayrımcılık yasalarından yararlanarak bu sonucu elde ettiklerini söylüyor: “Çoğu zaman çalıştıkları işyerinden kaçanlarla ilgili hikayeler duyarsınız. Normalde bu konu, ayrımcılık davalarında gündeme gelmez.”
İnsan kaçakçılığı mağduru İma Matul, Endonezya’dan getirildikten sonra üç yıl ev hizmetlisi olarak zor şartlar altında çalıştırıldığını söylüyor: “Amerika’ya kim gelmek istemez ki? Bana ayda 150 dolar kazanacağımı ve haftada bir gün de izinli olacağımı söylediler. Uçak biletim ve vize masraflarım için de bir şey ödemeyecektim.”
İma Matul, haftanın yedi günü çalışmaya zorlandığını, istismar edildiğini ve ücretinin de ödenmediğini anlatıyor. Sonunda, komşusu kaçıp kurtulmasına yardımcı olmuş.
Ima, “Hala nasıl kaçtığımı, neler yaşadığımı bir bir hatırlıyorum," diyor.
Ima Matul, artık onu bu durumdan kurtarıp, yeni bir hayat kurmasına yardımcı olan Köleliğin ve İnsan Kaçakçılılğının Kaldırılması Koalisyonu adlı sivil toplum örgütünde çalışıyor.
Catherine Chen, bu konuya dikkat çekebilmek ve mağdurlara yardımcı olabilmek için federal hükümetle ortaklaşa çalışan “Birleşmiş İnsanlık” adlı sivil toplum kuruluşundan.
Chen, “Mağdurların en çok ihtiyaç duydukları, kalabilecekleri güvenli bir ev, yasal hakları hakkında bilgi, ruhsal destek ve sağlık yardımı,” şeklinde konuşuyor.
Chen, insan kaçakçılığının küresel bir şebeke olarak çalıştığını, bu nedenle de tüm yetkililerle ilgili kurumların ancak işbirliği yaparak bu sorunu çözebileceklerini söylüyor.
Modern kölelikle ilgili haberler her zaman gündemde. Geçen yıl, Hindistan’da polis, fuhuşa zorlanan 60 kadını kurtarmıştı. Hindistan’da milyonlarca kız çocuğu da zorla çalıştırılıyor.
Meksika’da bir domates tarlasında zorla tutulan ve ücretleri ödenmeyen yüzlerce işçi, Haziran ayında polisin yaptığı operasyonla serbest bırakıldı.
Geçen ay Los Angeles’da yetkililer Del Monte adlı tarım ürünleri şirketini, Taylandlı çalışanlarına ayrımcılık yaptığı iddiasıyla açılan davada suçlu buldu. Suçunu kabul etmeyen şirket, reform yapmayı kabul etti.
Thiem Chayadit, Del Monte’nin Tayland’dan Hawaii’ye getirip çalıştırdığı 150 işçiden biri. Amerikan Eşit İstihdam Fırsatları Komisyonu tarafından açılan dava sonucunda, şirket işçilere 1 milyon 200 bin dolar ödemeye mahkum edildi.
Bu, Amerika’ya gelmek için insan kaçakçılarına 20 bin dolar ödeyen ve çalışmasının karşılığını alamayan Thiem için güzel bir haber: “Çok zor durumdaydım, Tayland’daki borçlarımı ödeyebilmek için nereden para bulacağımı bilmiyordum.”
Komisyonu temsil eden avukat Anna Park, mahkemenin Obama yönetiminin zorla çalıştırılmaya karşı başlattığı mücadelenin bir parçası olduğunu ve ayrımcılık yasalarından yararlanarak bu sonucu elde ettiklerini söylüyor: “Çoğu zaman çalıştıkları işyerinden kaçanlarla ilgili hikayeler duyarsınız. Normalde bu konu, ayrımcılık davalarında gündeme gelmez.”
İnsan kaçakçılığı mağduru İma Matul, Endonezya’dan getirildikten sonra üç yıl ev hizmetlisi olarak zor şartlar altında çalıştırıldığını söylüyor: “Amerika’ya kim gelmek istemez ki? Bana ayda 150 dolar kazanacağımı ve haftada bir gün de izinli olacağımı söylediler. Uçak biletim ve vize masraflarım için de bir şey ödemeyecektim.”
İma Matul, haftanın yedi günü çalışmaya zorlandığını, istismar edildiğini ve ücretinin de ödenmediğini anlatıyor. Sonunda, komşusu kaçıp kurtulmasına yardımcı olmuş.
Ima, “Hala nasıl kaçtığımı, neler yaşadığımı bir bir hatırlıyorum," diyor.
Ima Matul, artık onu bu durumdan kurtarıp, yeni bir hayat kurmasına yardımcı olan Köleliğin ve İnsan Kaçakçılılğının Kaldırılması Koalisyonu adlı sivil toplum örgütünde çalışıyor.
Catherine Chen, bu konuya dikkat çekebilmek ve mağdurlara yardımcı olabilmek için federal hükümetle ortaklaşa çalışan “Birleşmiş İnsanlık” adlı sivil toplum kuruluşundan.
Chen, “Mağdurların en çok ihtiyaç duydukları, kalabilecekleri güvenli bir ev, yasal hakları hakkında bilgi, ruhsal destek ve sağlık yardımı,” şeklinde konuşuyor.
Chen, insan kaçakçılığının küresel bir şebeke olarak çalıştığını, bu nedenle de tüm yetkililerle ilgili kurumların ancak işbirliği yaparak bu sorunu çözebileceklerini söylüyor.
