Erbik’in 70 km kuzeydoğusunda bulunan Basırma Kampı Suriye’den 4 bin sığınmacıya ev sahipliği yapıyor.
Psikiyatrlar buradaki insanların yarısı kadarının psikolojik tedaviye gereksinimi olduğunu söylüyor. Erbil Psikiyatri Hastanesi’nden Naz Abdülrahman Baban kampı haftada iki kere ziyaret ediyor: “Endişe çok yaygın. Yaygın anksiyete bozukluğu var. İnsanlar panik atak da yaşıyor ama bu çok yaygın değil. Depresyon çok yaygın.”
Baban ve diğer psikiyatrlar kendileri de sığınmacı olan sosyal hizmet görevlileri ile beraber çalışıyor. Howler Psikiyatri Hastanesi Direktörü Karzan Şah: “Sosyal hizmet görevlileri çadır ve kulübeleri geziyor. Ailelerle konuşuyorlar. Destek ya da tedaviye gereksinimi olanları tespit ediyorlar.”
Hizmetler, psikoloji seanslarından ilaç kullanımına ve bazen de hastanede tedaviye kadar uzanıyor.
Bazı sığınmacılar gerekli düzeyde yardım aldıklarını söylüyor. Ancak 33 yaşındaki Gülbahar Abdülrahim gibileri farklı fikirde: “Genel olarak kötü durumdayız ama bu kimsenin umurunda değil. Sosyal hizmet görevlileri var, ama sadece ortalıkta gezip adlarımızı not alıyorlar. Bir yardım görmüyoruz. Daha büyük STK’ların ve BM’nin bizle ilgilenmesini istiyoruz.”
Erbil ve çevre bölgede yalnızca 20 kadar psikiyatr bulunuyor. Baban bu kadar sayıda sığınmacının bölgeye gelmesinin yerel psikiyatri hizmetlerini zora soktuğunu söylüyor: “Sorun bir şeye gereksinimiz olduğunda buna kaynak ayrılamaması. Bu insanları tanıyorsunuz ve çok zor durumdalar. Bu çok acı verici.”
Doktorlar birçok sığınmacının kızgınlık hatta derin nefret duyduğunu ve bu kişilerin evlerine dönerek bir zamanlar komşuları olan kişilerle yaşamalarının zor olduğunu belirtiyor.
