KAHİRE —
Uluslararası kamuoyu Suriye’nin kimyasal silahlarını etkisiz hale getirmek için çalışmalarını sürdürürken Suriyeli muhaliflerin bir kısmı konvansiyonel savaşın yarattığı vahşetin unutulduğuna dikkati çekiyor.
Suriyeli eylemci Suat Hadiye Kahire’deki hayatının normale yakın olduğunu söylüyor. Ancak ülkesinde yaşanan dehşet aklında çıkmıyor.
Uzun yıllar Guta’da yaşayan Hadiye, 21 Ağustos’taki kimyasal saldırıdan yalnızca birkaç ay önce Mısır’a kaçmış.
Hadiye, yine de uluslararası kamuoyunun sadece kimyasal silahlara odaklanmasını yeterli bulmuyor. Hadiye, kimyasal silahın birkaç yüz kişiyi öldürdüğünü ancak konvansiyonel silahların 100 binlerin hayatına mal olduğunu hatırlatıyor: “İnsanları nasıl öldürdüğünüz fark etmez. Kimyasal silah olsun top olsun, savaş uçakları olsun, idam ya da katliam olsun… Çocuklarımız çok farklı silahlar kullanılarak öldürülüyor ve dünya sessizce ve ilgisizce izlemeye devam ediyor.”
Hadiye, evini diğer mültecilere de açmış ve Amerika’nın diplomaside başarı sağlanamazsa askeri seçeneği kullanmak istemesinden memnun.
Amerika’nın yalnızca Beşar Esat’ı kimyasal silah kullandığı için cezalandırmasını istemiyor. Görevden ayrılmasını da istiyor. Ancak bu tüm Araplar arasında destek bulan bir görüş değil. Aynı evde yaşayan 20 yaşındaki Ayman, Ortadoğu’daki kamuoyunun büyük ölçüde müdahaleye karşı olduğuna dikkati çekiyor: “Arap ülkelerinde yaşayan birçok kişi Amerikan müdahalesine karşı. Bu utanç verici. Gözlerinin önünde insanlar ölüyor onlar ise müdahale istemiyor.”
Bazıları bunun daha geniş bir savaşı başlatmasından korkuyor. Profesör Christian Donath gibi diğerleri ise muhalifler arasındaki cihatçı etmenlerin güçlenmesinden endişeli: “Esat karşıtı güçler arasında çok sayıda aşırı uç var ve Amerika’nın bu güçler aracılığıyla Esat rejiminden daha iyi bir sonuca varacağı da kuşkulu.”
Hadiye gibi ılımlı muhalifler için bu sorun değil. Her ne kadar cihatçılar onun hedeflerini paylaşmasa da: “Onlar bizden değil. Düşünceleri bize ait değil ve bizi temsil etmiyorlar. Ancak bizi kim savunursa ona ihtiyacımız var. Dünyanın sessizliğine karşı bizi kim savunursa ona ihtiyacımız var.”
Dünya şimdi kimyasal silahlara odaklanmış olsa da konvansiyonel silahlardan kaynaklanan ölümler artarak devam ediyor.
Suriyeli eylemci Suat Hadiye Kahire’deki hayatının normale yakın olduğunu söylüyor. Ancak ülkesinde yaşanan dehşet aklında çıkmıyor.
Uzun yıllar Guta’da yaşayan Hadiye, 21 Ağustos’taki kimyasal saldırıdan yalnızca birkaç ay önce Mısır’a kaçmış.
Hadiye, yine de uluslararası kamuoyunun sadece kimyasal silahlara odaklanmasını yeterli bulmuyor. Hadiye, kimyasal silahın birkaç yüz kişiyi öldürdüğünü ancak konvansiyonel silahların 100 binlerin hayatına mal olduğunu hatırlatıyor: “İnsanları nasıl öldürdüğünüz fark etmez. Kimyasal silah olsun top olsun, savaş uçakları olsun, idam ya da katliam olsun… Çocuklarımız çok farklı silahlar kullanılarak öldürülüyor ve dünya sessizce ve ilgisizce izlemeye devam ediyor.”
Hadiye, evini diğer mültecilere de açmış ve Amerika’nın diplomaside başarı sağlanamazsa askeri seçeneği kullanmak istemesinden memnun.
Amerika’nın yalnızca Beşar Esat’ı kimyasal silah kullandığı için cezalandırmasını istemiyor. Görevden ayrılmasını da istiyor. Ancak bu tüm Araplar arasında destek bulan bir görüş değil. Aynı evde yaşayan 20 yaşındaki Ayman, Ortadoğu’daki kamuoyunun büyük ölçüde müdahaleye karşı olduğuna dikkati çekiyor: “Arap ülkelerinde yaşayan birçok kişi Amerikan müdahalesine karşı. Bu utanç verici. Gözlerinin önünde insanlar ölüyor onlar ise müdahale istemiyor.”
Bazıları bunun daha geniş bir savaşı başlatmasından korkuyor. Profesör Christian Donath gibi diğerleri ise muhalifler arasındaki cihatçı etmenlerin güçlenmesinden endişeli: “Esat karşıtı güçler arasında çok sayıda aşırı uç var ve Amerika’nın bu güçler aracılığıyla Esat rejiminden daha iyi bir sonuca varacağı da kuşkulu.”
Hadiye gibi ılımlı muhalifler için bu sorun değil. Her ne kadar cihatçılar onun hedeflerini paylaşmasa da: “Onlar bizden değil. Düşünceleri bize ait değil ve bizi temsil etmiyorlar. Ancak bizi kim savunursa ona ihtiyacımız var. Dünyanın sessizliğine karşı bizi kim savunursa ona ihtiyacımız var.”
Dünya şimdi kimyasal silahlara odaklanmış olsa da konvansiyonel silahlardan kaynaklanan ölümler artarak devam ediyor.
