10 Şubat’ta Kuzey Carolina’da 3 müslüman genci öldürmekten tutuklanan katil zanlısı ölüm cezasına çarptırılabilir. Bu saldırı, özellikle Ortadoğu’da ve Avrupa’da yaşanan radikal dinci terör saldırıları yüzünden Amerika’da yaşayan Müslümanlar’ın baskı altında olduğu bir dönemde gerçekleşti. Kuzey Carolina’daki Müslümanlar’la görüşen Amerika’nın Sesi muhabiri Jerome Socolovsky, Müslüman nüfusun Amerika’nın özellikle bu bölgesinde arttığını söylüyor.
Kar fırtınalarının nadir yaşandığı üniversite kasabası Chapel Hill, aslında sakin ve huzurlu bir yer.
Ancak sadece birkaç hafta önce, diş hekimliği okuyan Deah Bereket, eşi ve kız kardeşi, fanatik bir ateist olduğu söylenen bir Amerikalı tarafından öldürüldü.
Sally Ayad, çok büyük dehşete düştüğünü ve ne yapması gerektiğini bilemediğini söylüyor: “Üzülür, kızarsınız, ancak çocuklarınıza ve kendinize baktığınızda korku hissi kısa bir zaman sonra daha ağır basmaya başlar.”
Ayad ailesi, Chapel Hill ve komşu Raleigh bölgesinde bulunan yaklaşık 38 bin Müslüman’dan birkaçı.
Sally Ayad, burada herhangi bir Amerikalı kız gibi büyüdüğünü söylüyor: “Piyano çaldım. Spor yaptım. İzci olup yaptığım çörekleri sattım. Hepsini severek yaptım.”
Tütün üretimiyle ünlü olan bu bölge, teknoloji şirketleri ve laboratuvarlarıyla araştırma üçgeni olarak da biliniyor.
Üniversitelerin burayı ileri teknoloji bölgesi haline getirmesi, dünyadaki iyi eğitimli göçmenleri de buraya çekti. Aralarında Müslümanlar’ın da olduğu birçokları için bu durum Amerikan rüyasını yaşamaktı.
Bilgisayar teknolojisi şirketi olan Muhammet Elgamal, dini yüzünden daha önce hiç sorun yaşamadığını söylüyor: “Bence Müslümanlar diğer din veya inançtan herhangi biri gibi normal bir hayat yaşıyor.”
Bir Hristiyan okulu olarak kurulan Duke Üniversitesi’ndeki Chapel Kulesi’nde, Ocak ayında Müslüman öğrenci ve öğretim görevlilerine dinlerarası bir jest yapılması planlanmış.
İslam Bilimi Profesörü Ümit Safi’ye göre, üniversitenin aldığı tehditler yüzünden planı iptal etmesi çok üzücü: “Katılımcı ve çoğulcu bir toplum için yapılması gereken her şeyi yapmalıyız. Aslında, üniversite kampüsünde bile bunları yapamıyorsak ülkenin başka hiçbir yerinde yapamayız.”
Yaşanan aksiliklere rağmen Sally Ayat umutlu: “Toplum olarak bu tür zorlukları aşmalı ve kendimizi geliştirmeliyiz. Açıkçası başka bir yerde olmak istemezdim.”
Sally, yine de kendinin hiç yaşamadığı bağnazlık veya şiddete çocuklarının maruz kalmasından korktuğunu gizlemiyor.
