Sanatçı Carol Bastien ilhamını New York sokaklarındaki çöplerden alıyor. Manhattan’da yaşayan kolaj sanatçısı eserlerini sokaktan topladığı çöplerle ve terk edilmiş eşyalarla üretiyor.
Evinden çıkıyor ve New York’taki Central Park’a doğru yola koyuluyor. Sanatçı Carol Bastien her gün aynı güzergahı izliyor.
Bastien “birinin çöpü başkasının zenginliğidir” mantığıyla hayatını sürdürüyor. Manhattan’da yaşayan kolaj sanatçısı sokaktan bulduğu eşyalarla sanat eserlerini üretiyor.
Bulduğu eşyaları kilitli poşete koyuyor ve evde dezenfekte ediyor.
Carol Bastien “Kolajlarım hep mekana göre hazırlanıyor. Şimdiki eserimi bu bölgedeki yürüyüşüme göre adlandıracağım” diyor.
Yıllar içinde kentin farklı yerlerinde kendine özgü çöpler olduğunu keşfetmiş. Bu nedenle artık mekana göre sanat üretir olmuş: “Ayrıca mahalleye göre atıkların çeşitlilik gösterdiğini de fark ettim. New York’ta değişmeyen tek şey kuş tüyleri ve izmaritler.”
1960’ların sonunda New York’ta bir sanat programına başladığında doğan bir fikirle buna “ayak altı sanat” demeye başlamış.
Corona virüsü kısıtlamaları sırasında Florida’da fazla zaman geçirdiği için burada da sanatsal malzemelerden mahrum kalmamış. Sonuç bir dizi natürmort kolaj olmuş: “Bunların hepsi pipet! Bunun tamamı Florida’da yapıldı. Yaşadığım yerin civarında 10 kilometre kadar dolaşıyordum.”
Şimdi ise en büyük sanat projesi üstünde çalışıyor: “Bir araba tarafından ezilmiş siyah plastik bir tabak, bir kırışık giderici, şu an küpe olarak kullandığım bir kadının çantası…”
Aile üyeleri onun sanatına alışmış. Carol Bastien çalışmalarının insanların nasıl yaşadıklarını, tükettiklerini ve çöpe attıklarını yansıttığını söylüyor.
