DETROIT —
Amerika’nın üç büyük otomobil üreticisine ev sahipliği yapan Michigan’ın Detroit kenti, bu nedenle “motor şehri” olarak tanınır. Şehir uzun süredir ekonomik sıkıntılar çekiyor ve nüfusunun büyük bir kısmını kaybetti. Şehri terk edenlerin arkalarında bıraktıkları boş yapılar şiddetin ve ilgisizliğin sonucunda kentle ilgili tüm algıları değiştirdi. Ancak şehrin bu durumuna daha fazla tahammül edemeyen Detroitli John George, bir grup gönüllüyle beraber şehri temizlemeye karar vermiş ve bu amaçla da uzun süredir hummalı bir çalışma yürütüyor.
Detroit’in Brightmoor mahallesinden başlayan George, “Tüm hayatımı burada geçirdim. Bu yüzden bu kenti seviyorum. Sanırım ne kadar düşkün hale geldiğimizi kimse fark etmiyor,” diyor.
John George kırık camlı pencereler ve yıkık binalar görmüyor. O bu mahallede çocuklarını yetiştirdiği, her evde ailelerin yaşadığı zamanı anımsıyor.
George, Detroit’teki 1967 ayaklanmalarında halkın şehri terk etmeye başladığını ve göçün sona ermediğini söylüyor: “Geldiğimizden noktadan, ayaklanmaları, petrol ambargosunu, ırkçılığı, banliyöleşmeyi suçlayabilirsiniz. Birçok neden var. Bence artık nedenlerin önemi yok. Sormamız gereken şimdi ne olacağı.”
Şimdilerde George’un ve gönüllülerin sayesinde mahalle tekrar canlanıyor. John George, “Şehrin çöküşü kanser gibi. Tümörü çıkarıp kurtulmazsanız yayılıp her şeyi yok ediyor,” diyor.
George’un gönüllü grubu en kötü durumdaki binaları ya yıkıyor, ya da tamir ederek güvenli hale getiriyor. Tuğlaları, suntaları teker teker yerleştiriyor ve evleri yaşanır hale getiriyor.
25 yıl içinde George, onlarca binayı yıkmış ya da tamir etmiş. Suç ve yıkıntının hakim olduğu yerleri yeşillendirmiş ve vazgeçip gitmeyi hiç düşünmemiş.
Brightmoor İttifakı Yöneticisi Kirk Mayes George’un çalışmaları sayesinde insanların kente geri döndüğünü söylüyor: “Böyle bir göreve sarılmış, böyle bir yüreğe sahip, böyle çalışan bir insanın ilgi görmesine de her gün rastlamıyoruz.”
George’un grubu Detroit’te özel sektör yöneticilerinin de ilgisini çekmiş. Detroit İmar Birliği isimli yeni bir örgüt yılda 13 bin binanın yıkılabilmesi için bağış topluyor. Bu başarılabilirse şehrin yıkıntısı 5 yıl içinde temizlenebilir.
Detroit’in Brightmoor mahallesinden başlayan George, “Tüm hayatımı burada geçirdim. Bu yüzden bu kenti seviyorum. Sanırım ne kadar düşkün hale geldiğimizi kimse fark etmiyor,” diyor.
John George kırık camlı pencereler ve yıkık binalar görmüyor. O bu mahallede çocuklarını yetiştirdiği, her evde ailelerin yaşadığı zamanı anımsıyor.
George, Detroit’teki 1967 ayaklanmalarında halkın şehri terk etmeye başladığını ve göçün sona ermediğini söylüyor: “Geldiğimizden noktadan, ayaklanmaları, petrol ambargosunu, ırkçılığı, banliyöleşmeyi suçlayabilirsiniz. Birçok neden var. Bence artık nedenlerin önemi yok. Sormamız gereken şimdi ne olacağı.”
Şimdilerde George’un ve gönüllülerin sayesinde mahalle tekrar canlanıyor. John George, “Şehrin çöküşü kanser gibi. Tümörü çıkarıp kurtulmazsanız yayılıp her şeyi yok ediyor,” diyor.
George’un gönüllü grubu en kötü durumdaki binaları ya yıkıyor, ya da tamir ederek güvenli hale getiriyor. Tuğlaları, suntaları teker teker yerleştiriyor ve evleri yaşanır hale getiriyor.
25 yıl içinde George, onlarca binayı yıkmış ya da tamir etmiş. Suç ve yıkıntının hakim olduğu yerleri yeşillendirmiş ve vazgeçip gitmeyi hiç düşünmemiş.
Brightmoor İttifakı Yöneticisi Kirk Mayes George’un çalışmaları sayesinde insanların kente geri döndüğünü söylüyor: “Böyle bir göreve sarılmış, böyle bir yüreğe sahip, böyle çalışan bir insanın ilgi görmesine de her gün rastlamıyoruz.”
George’un grubu Detroit’te özel sektör yöneticilerinin de ilgisini çekmiş. Detroit İmar Birliği isimli yeni bir örgüt yılda 13 bin binanın yıkılabilmesi için bağış topluyor. Bu başarılabilirse şehrin yıkıntısı 5 yıl içinde temizlenebilir.
