CHP’nin Adalet Kurultayı’nın yapıldığı Gelibolu Yarımadası Kocadere Kamp Alanı’nda bine yakın çadır kurulu. Katılımcıların bir bölümü burada konaklıyor. Çadırların içinde standart olarak mat, yatak yorgan bulunuyor.
Çadır başında konuştuğum CHP’liler organizasyondan memnun. Büyük çoğunluğu 40 ve üzerinde yaştalar; ancak gençlerin ilgisizliğinden yakınıyorlar.
Yalnız çadırların bulunduğu çevrede değil, açık hava toplantı alanında, gün boyu devam eden çalıştaylarda da 20’li yaşlardaki genç sayısı son derece sınırlı.
2000’li yılların başlarında CHP Gençlik Kolları’nda genel başkan yardımcılığı yapmış Avukat Yiğit Acar, ana muhalefet partisinin gençlerle güçlü iletişim ve etkileşim kurmakta zorlandığını kabul ediyor.
Acar, “CHP fikir olarak doğru noktada da dursa iletişim stratejisi olarak doğru ve istikrarlı yöntem belirlemekte zorlanıyor. Gençlerin dilini ve düşüncesini çözemiyor. Gençlerle fiili bir bağ kuracak kadro da yeterli miktarda etkin olamıyor. Aslında CHP, Gezi Süreci’nden sonra gençlerin varlığını ve önemini genel başkanın ağzından kabullendi. Ancak geçen dört yılda sistemsel ve örgütsel sorunlar nedeniyle bir heyecan yaratamadı. Bunda örgütten gelen gençlerin yönetici olduklarında büyüklerine benzemeleri de rol oyuyor. Ancak bu çemberi kırmak şart” diyor.
“CHP gençlerin partisi olmalı, kendi hikayesini yazmalı”
Kendisinin de yönetici olduğu dönemde bu kısır döngüden çıkacak politikalar üretilemediğini itiraf eden Acar’a göre, partinin genç kadrolara daha çok alan açması acil ihtiyaç.
Yiğit Acar, “CHP 1970’li yıllarda partiyi kendi soluna açtı ve işçi mücadelesini kendi saflarına taşımayı başardı. ‘Toprak üretenin su kullananın’ gibi o dönem çalışanlara, üretenlere değen mesajlar verdi. Bugün de aynısını gençler için hayata geçirmeli. Onlar için söylem, kavram, politika üretmeli. Sadece emeklilerin partisi gibi görünmemeli gençlerin de partisi olmalı. Ve mutlaka yaptığı Cumhuriyet Devrimi’nin hikayesini yazmalı, CHP kendi hikayesini yazmalı”
Aranan gençler Gençlik Çalıştayı’nın yapıldığı çadırda toplaşmışlardı. Belki 100 kadardılar. Üstelik çoğu CHP’li değil birçok başka örgütlerden kendi deyimleriyle ‘kurultayı koklamak’ için gelenlerden oluşuyordu.
Emre Yılmaz: “Her iki gençten biri değişim umudu taşıyor”
Panel masasında İngiliz İşçi Partisi’nden Caroline Henrietta Hill, Genç Avrupa Sosyalistleri Başkan Yardımcısı Kasper Vanpoucke, İtalya Genç Sosyalistler Federasyonu’ndan Elisa Gamberdella ile birlikte CHP Gençlik Örgütleri Genel Başkanı Emre Yılmaz vardı.
Yılmaz, “Kolektif işbirliğiyle başka bir geleceği yaratabiliriz. Habitat’ın yakınlarda yayınlanan raporu, Türkiye’deki gençlerin %68’inin hak edilen paranın daha azına çalıştığını, %48’den fazlasının bir şeyi değiştireceğine inandığını ortaya koyuyor. Bunları unutmamalıyız. Her iki kişiden bir tanesinin bir şeyleri değiştirme umudu taşıyor. Bu onurlu ve yürekli gençler, Ahmet Şık’ın ‘Kahrolsun istibdat yaşasın hürriyet’ sloganını haykırıyor” diyor.
“Genç işsizlik meselesine odaklanılmıyor, yüksek siyaset yapılıyor”
Paneli dinleyenlerden biri Görkem Duru. Yirmili yaşlarının sonundaki Duru, İşçi Demokrasisi Partisi’nden olduğunu söylüyor. “Neden burada pek az genç var?” sorusuna ise, “Aslında son beş yılda gençlikte ciddi bir politizasyon var. Ama gençliğe giden ona dokunan pek yok. Genç işsizlik çoğalıyor ama ona temas edecek politikalar üretmek yerine yüksek siyaset tercih ediliyor. Adalet talebini yere indirmek gerekiyor. Bunu gençler için söyleyeceksek, eğitimin özelleştirilmesi, genç işsizlik meselesinde daha fazla ve daha net şeyler söylenmeli. Diplomalı işsizlik meselesine vurgu yapılmalı. Adalet teması çok çekici bir tema ama bu salt AKP karşıtlığı üzerinden yürüyor ve gençlik içerisinde de salt AKP karşıtı bir gençlik yok. İşsizlikten muzdarip insanlar var. Bence önlerine müdahale programı konmalı” yanıtını veriyor.
“Tek gündem seçim ve referandum, bu yüzden gençlere hitap etmiyor”
Adalet Kurultayı’na katılan bir başka genç Eda Güven de CHP’nin seçim gündeminden kurtulup gençlerin sorunlarına bir türlü odaklanamadığı saptamasını yapıyor.
Güven, “Buradaki talepler gençliğin beklentilerini karşılamıyor. O yüzden de burada büyük bir gençlik katılımı göremiyoruz. Belki Adalet Yürüyüşü’ne de gelmediler. Ama sosyal medyadan desteklemişlerdi. Ama her seferinde gördü ki bir şeye evrilmiyor ve sonu geliyor. O yüzden de burada yoklar. Buradaki baskın gündem seçim ve referandum, bu da gençleri doğal olarak çekmiyor. İngiltere’de bir sürü genç sokağa çıktı. Almanya’da da gördük. Avrupa’da direniş var, gençlik sokağa çıkıyor. Burada ise hep hatta tek konuşulan şey seçim. CHP kendi kalıbının dışına çıkamıyor bence ve bu yüzden de gençlere hitap edemiyor” diye konuşuyor.
Büyük Taarruz’un yıldönümünde neden Çanakkale?
Avukat Yiğit Acar’ın dile getirdiği “CHP kendi hikayesini yazmalı, Cumhuriyet Devrimi’nin hikayesini yazmalı” sözleri de tartışmaya değer.
Kocadere’deki kamp alanında konuştuğum hemen herkese “Büyük Taarruz’un başlangıç tarihi olan 26 Ağustos’ta yapılacak kurultay için neden Çanakkale seçildi? Türkiye’yi işgalden kurtaran Cumhuriyet’in önünü açan Büyük Taarruz’un yıldönümüne rastlayan Adalet Kurultayı için Afyon ya da Eskişehir neden düşünülmedi?” sorusunu yönelttim.
Her ne kadar Çanakkale Zaferi’nin kutlamaları 18 Mart’ta yapılsa da herkesin ortak yanıtı hep, “Çanakkale ruhuna vurgu yaptık” oldu.
