Amerika'nın Sesi, Washington ve civarına içme suyu sağlayan arıtma tesislerinden birini ziyaret etti.
Çevre Mühendisi Alex Gorzalski, bir kent ister 3 bin nüfuslu ister 3 milyon nüfuslu olsun, içme suyu arıtma işleminin her yerde aynı olduğunu söylüyor.
Geleneksel su arıtma yöntemi, nehir ve göl sularını içmeye güvenli hale getiriyor. Arıtma işlemi, sudan ayrıştırılması gereken maddeleri birbiriyle birleştiren bir kimyasalın suya karıştırılmasıyla başlıyor.
Gorzalksi bu işlemi şöyle anlatıyor: ”Sudaki pislik ve bakteriler eksi yük, suya karıştırdığımız koagülant yani yumaklaştırıcı maddeyse artı yük taşır ve bu maddeleri mıknatıs gibi çeker.”
Bu, aslında suyu kirletiyormuş gibi görünse de önemli bir aşama. Ama kimyasal eklendiğinde suda topaklar oluşmaya başlıyor.
Tortulaştırma işlemi, ayrıştırılacak maddelerin çökelmesini sağlıyor. İşlem, hem içme suyu arıtımında hem de nehirlerin temizlenmesinde kullanılıyor.
Katı maddelerin nehirlere geri dönmesini engellemek için bu işlemden yararlanılıyor. Bu maddeler daha sonra örneğin arazi doldurmakta kullanılıyor.
İçme suyunda ise, yerçekimi çökelmesiyle ayrışmayan bazı çok küçük parçacıklar ikili filtreleme adı verilen işlemle ayrıştırılıyor ve su , hem kömür hem de kumdan süzülerek geçiyor.
Filtrelerin temizlenmesi için su, filtrelerden ters yönde geçiriliyor.
Filtrelenmiş suyun içine mikroplardan arındırılması için klor katılıyor. Su, her aşamada laboratuvar testine tabi tutuluyor. Testlerin özellikle aşırı yağışlardan sonra yapılması önemli.
Gorzalksi, ”Su havzası özellikle çok yağış almışsa atıklar nehirlere akabiliyor. Nehirdeki katı atık miktarı arttığı için bu su arıtma tesisine ulaştığında içine katılan yumaklaştırıcı maddenin dozu arttırılıyor” diyor.
Mühendisler, modern teknoloji sayesinde içme suyunun tarihte hiç olmadığı kadar temiz olduğunu söylüyor.
