WASHINGTON —
Hükümetin kısmen kapanmış olmasına rağmen Amerika’da hayat devam ediyor. Ancak bu durumdan etkilenmemiş olanlar bile bazı şeylerin eskisi gibi olmadığının farkında.
Washington’da yaşayanların Kongre binası ve Washington anıtı arasındaki alanda yürüyüş yapması, işe gitmesi, gayet normal görüntüler.
Ancak anıtlar ve müzeler, ziyarete kapalı.
Sokaklar daha tenha. Banliyö trenleri daha az yolcu taşıyor. Hatta yolcu sayısı yüzde 20 ila 25 düşmüş.
Washington’da birçok kamu binası kapalıyken New York’taki pasaport dairesi, çalışmaya devam ediyor.
Adriel Friedlander, ”Pasaportumu alamamış olsaydım canım çok sıkılacaktı. Tatile çıkamayacaktım, bu da çok sinir bozucu olurdu,” diyor.
Hükümetin sosyal güvenlik maaşı çekleri, sahiplerine gönderiliyor. Dulles Havalimanı’nda hava trafik kontrolörleri, hava trafiğinin güvenliğini sağlamaya devam ediyor.
Japon turist Sarina Kawahara hükümetin kapanmasına öfkeli: ”Bizim için tam bir felaket, Washington’da müzeleri göremeyeceğiz.”
Havalimanlarındaysa işler yolunda gidiyor.
Buralarda hükümetin kapalı olup olmadığını anlamak güç olsa da birçok Amerikalı giderek daha çok kaygılanıyor.
İngiltere’den gelen oğlu ve gelinini karşılamak için havalimanına gelen eski muharip David Cook, evine yakın askeri üsteki marketten indirimli ürün alamamaktan şikayetçi: ”Yiyecek ve benzin alamadım. Hepsi bitmişti.”
Hükümetin yoksul çocuklar için oluşturduğu Head Start adlı okul öncesi eğitim programının durdurulması da New York’ta protesto edildi.
Bu öğretmen, ”Çocuklarımızın karnını doyurması, eğitim görmesi için Kongre’dekilerin maaşlarından vazgeçmelerini istiyoruz,” diyor.
Washington’da da durum aynı.
Yolanda Stinson, ”Programı durdurmak zorunda kalmak beni çok kızdırdı,” diyor.
Indiana eyaletindeyse Reed ailesinin geleceği, belirsizlik içinde. Aile, hükümet destekli konut kredisinin onayını alabilmek için kamu elemanlarının işbaşı yapmasını beklemek zorunda: ”Bu otelde daha ne kadar süre kalacağımızı bilmiyoruz.”
”Daha ne kadar?” İşte bu soru, hükümetin açılmasını bekleyen herkesin kafasını kurcalıyor.
Washington’da yaşayanların Kongre binası ve Washington anıtı arasındaki alanda yürüyüş yapması, işe gitmesi, gayet normal görüntüler.
Ancak anıtlar ve müzeler, ziyarete kapalı.
Sokaklar daha tenha. Banliyö trenleri daha az yolcu taşıyor. Hatta yolcu sayısı yüzde 20 ila 25 düşmüş.
Washington’da birçok kamu binası kapalıyken New York’taki pasaport dairesi, çalışmaya devam ediyor.
Adriel Friedlander, ”Pasaportumu alamamış olsaydım canım çok sıkılacaktı. Tatile çıkamayacaktım, bu da çok sinir bozucu olurdu,” diyor.
Hükümetin sosyal güvenlik maaşı çekleri, sahiplerine gönderiliyor. Dulles Havalimanı’nda hava trafik kontrolörleri, hava trafiğinin güvenliğini sağlamaya devam ediyor.
Japon turist Sarina Kawahara hükümetin kapanmasına öfkeli: ”Bizim için tam bir felaket, Washington’da müzeleri göremeyeceğiz.”
Havalimanlarındaysa işler yolunda gidiyor.
Buralarda hükümetin kapalı olup olmadığını anlamak güç olsa da birçok Amerikalı giderek daha çok kaygılanıyor.
İngiltere’den gelen oğlu ve gelinini karşılamak için havalimanına gelen eski muharip David Cook, evine yakın askeri üsteki marketten indirimli ürün alamamaktan şikayetçi: ”Yiyecek ve benzin alamadım. Hepsi bitmişti.”
Hükümetin yoksul çocuklar için oluşturduğu Head Start adlı okul öncesi eğitim programının durdurulması da New York’ta protesto edildi.
Bu öğretmen, ”Çocuklarımızın karnını doyurması, eğitim görmesi için Kongre’dekilerin maaşlarından vazgeçmelerini istiyoruz,” diyor.
Washington’da da durum aynı.
Yolanda Stinson, ”Programı durdurmak zorunda kalmak beni çok kızdırdı,” diyor.
Indiana eyaletindeyse Reed ailesinin geleceği, belirsizlik içinde. Aile, hükümet destekli konut kredisinin onayını alabilmek için kamu elemanlarının işbaşı yapmasını beklemek zorunda: ”Bu otelde daha ne kadar süre kalacağımızı bilmiyoruz.”
”Daha ne kadar?” İşte bu soru, hükümetin açılmasını bekleyen herkesin kafasını kurcalıyor.
