Ortadoğu ülkelerinde genelde liderler uzun süre iktidarda kalıyor. Tunus ve Mısır’da liderler devrildikten sonra bile birçokları ayaklanmaların geçici olduğunu düşündü. Libya’da Muammer Kaddafi’nin halk ayaklanmasını kanlı bir şekilde karşılık vermesi de olayların duracağı izlenimi yarattı, ancak öyle olmadı.
Dış İlişkiler Konseyi uzmanı Elliott Abrams şunları söylüyor: "Birçokları, Arap Baharı’ndan alınacak dersin, barışçı ayaklanmaları ne kadar kanlı bir şekilde bastırırsanız, o kadar uzun iktidarda kalabileceğiniz olduğunu varsaydı."
Bahreyn’deki protestolar da Suudi Arabistan’dan askeri yardımla, kuvvet kullanılarak bastırıldı. Yemen’deki olaylar çıkmaza girdi.
Washington Enstitüsü uzmanı David Pollock, “Arap Baharı”nın sallantıda olduğuna inanıyor: "Bu uzun süren yorucu ve hala bitmemiş bir süreç, bazı ülkelerde nasıl sonuçlanacağını, sonunun ne olacağını bilmiyoruz. Bazı yerlerde ayaklanmalar Şubat veya Mart’tan buyana devam ediyor."
David Pollock’a göre, Libya’daki gelişmeler, hükümet aleyhtarı gösterilerin yapıldığı ülkelerde ve özellikle Suriye’de ayaklanmaları canlandıracak.
Amerika ve Avrupalı müttefikleri geçtiğimiz günlerde Suriye Devlet Başkanı Beşar Esad’dan çekilmesini istedi, Suriye’den petrol ithalini yasakladı.
Dışişleri Bakanı Hillary Clinton, “Suriye halkı insan onuruna saygı duyan, halkın haklarını koruyan ve isteklerini dikkate alan bir hükümeti hak ediyor. Esad bunun önünde bir engeldir” dedi.
Atlantik Konseyi’nden Michelle Dunne, Türkiye ve Suudi Arabistan Esad’ı daha önce eleştirmeseydi, Amerika’nın bu adımı atmayacağını söylüyor: "Hepsinin Esad aleyhine dönmesi ve sabırlarının tükendiğini söylemesi etkili oldu. Bu gerçekten önemli bir gelişmedir."
Esad ise devlet televizyonuna çıkarak hükümetinin düşme tehlikesi olmadığını öne sürdü.
David Pollock’a göre, bu açıklamayı doğru okumak gerekiyor: "Bu bence korktuğunu gösteren bir işaret sayılabilir."
